Οι εκλογικές αναμετρήσεις διαχρονικά δημιουργούν κλίμα αδράνειας στην οικονομία και στη λειτουργία του κράτους, διαμορφώνοντας έτσι περιβάλλον αναμονής για την «επόμενη ημέρα». Ειδικά ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας, μετά τη διενέργεια των εκλογών, ζητά να υπάρχει σταθερότητα, μήνυμα το οποίο ασπάζεται μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας.
Σε κάθε περίπτωση, η σταθερότητα του περιβάλλοντας δραστηριοποίησης είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη για να μπορέσει η βιομηχανία να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της χώρας. Παράλληλα, είναι κεντρικό ζητούμενο για ν΄ αντιμετωπίσει σημαντικές προκλήσεις που έχουν διαμορφωθεί στο νέο επιχειρηματικό περιβάλλον, ειδικά μετά την υγειονομική και την ενεργειακή κρίση.
Στο πλαίσιο αυτό, η κύρια πρόκληση για την βιομηχανία το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα είναι η διατήρηση και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς της. Προς αυτή την κατεύθυνση η ενίσχυση της διεθνοποίησης και της εξωστρέφειας θα πρέπει να αποτελέσει βασικό πυλώνα δράσης για την μεταποίηση τα επόμενα χρόνια. Για πρώτη φορά μετά το 1998 οι εξαγωγές αγαθών τη διετία 2021-2022 ξεπερνούν το 50% του συνόλου των Ελληνικών εξαγωγών, υπερβαίνοντας έτσι το ποσοστό των εξαγωγών υπηρεσιών. Πλέον, οι εξαγωγές αγαθών υπερβαίνουν το 20% του ΑΕΠ, αποκτώντας έτσι σημαντική δυναμική, την οποία θα πρέπει ως χώρα ν’ αξιοποιήσουμε περαιτέρω τα επόμενα χρόνια.
Γι’ αυτόν τον λόγο απαιτείται η νέα Κυβέρνηση να εντείνει τις μεταρρυθμιστικές της προσπάθειες για την πραγματική αλλαγή του παραγωγικού υποδείγματος της Ελληνικής οικονομίας. Προς αυτή την κατεύθυνση ο ΣΒΕ προτείνει τη στοχευμένη εξειδίκευση της «Εθνικής Στρατηγικής για τη Βιομηχανία» με στόχο την αύξηση της συμμετοχής της βιομηχανίας στο ΑΕΠ από το 10,7% που είναι σήμερα, στο 13% ως το 2028 και στο 15% ως το 2030.
Επιπρόσθετα, τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να αξιοποιηθούν ορθά οι πόροι του «Ταμείου Ανάκαμψης» και του νέου ΕΣΠΑ, με στόχο την εκπαίδευση και κατάρτιση ανθρώπινου δυναμικού υψηλής εξειδίκευσης και σημαντικών διοικητικών προσόντων που έχουν άμεση ανάγκη οι επιχειρήσεις της χώρας μας και ειδικά η βιομηχανία.
Επίσης, και παρά τη μείωση των τιμών, η ενεργειακή κρίση παραμένει ως απειλή για την κοινωνία και τη βιομηχανία, συνεχίζοντας την αβεβαιότητα στη λειτουργία και τ’ αποτελέσματα των επιχειρήσεων. Ως εκ τούτου, η χώρα θα πρέπει να δείξει ετοιμότητα για την αντιμετώπιση παρόμοιας κρίσης, ούτως ώστε να αποφύγουμε αναστολή λειτουργίας επιχειρήσεων και διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, ειδικά στην περιφέρεια.
Τέλος, κι αυτό ας μην το ξεχνάμε, όλες οι αναγκαίες τομές και μεταρρυθμίσεις όπως μεταξύ άλλων στην οικονομία, στη λειτουργία του κράτους, στην εκπαίδευση, στη δικαιοσύνη, θα πρέπει να υλοποιηθούν σε περιβάλλον ισχυρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, με κράτος αρωγό στην επιχειρηματικότητα και όχι εμπόδιο στην καθημερινή τους δράση.
