Ιστορική ανασκόπηση του ΣΒΕ
1936
Κατώτερο ημερομίσθιο
Ποια ήταν αυτά τα µέτρα; Σύµφωνα µε τον Γ. Λούλη, «η κατάστασις εις την οποίαν ευρίσκετο η εργασία παρηκολούθει τον νόµον της προσφοράς και της ζητήσεως εργατικών χειρών, όστις όµως πολλάκις εις τα αποτελέσµατά του είναι αµείλικτος. ∆εν ενοµίσαµεν επιτετραµµένον να αφίσωµεν τον Έλληνα εργάτην εκτεθειµένον εις τας συνεπείας του νόµου τούτου και παρά την αντίδρασιν την οποίαν συνήντησαν, και εις τα µάλλον κοινωνικώς εξειλιγµένα κράτη, µέτρα κατατείνοντα εις την ρύθµισιν του εργατικού ηµεροµισθίου βάσει σταθεροτέρων όρων, ώστε να µην κατέρχηται τούτο υπό το επίπεδον της στοιχειώδους συντηρήσεως του εργάτου, παρά τας θεωρητικάς αντιθέσεις εναντίον παροµοίων µέτρων, ενοµίσαµεν ότι άπασαι αι αντιρρήσεις αύται έδει να υποχωρήσουν και εδώσαµεν πρωτεύουσαν θέσιν εις το ζήτηµα της εξασφαλίσεως ανεκτής ζωής εις τον εργάτην. Έχοντες εκ της σκέψεώς µας ταύτης σύµφωνον µέγα µέρος της εργαδοτικής τάξεως, εχωρήσαµεν εις τον συµβατικόν καθορισµόν κατωτέρου ορίου ηµεροµισθίου, του οποίου εισηγήθηµεν και επετύχοµεν την εφαρµογήν παρά του συνόλου σχεδόν της βιοµηχανίας Βορείου Ελλάδος»395.
Ήταν η πρώτη φορά που εφαρµοζόταν στην Ελλάδα ελάχιστο όριο ηµεροµισθίου. Ακολούθησε τον Ιούλιο πρωτοβουλία της κυβέρνησης Ι. Μεταξά (πριν από την κήρυξη της δικτατορίας) να υπογραφεί εθνική συλλογική σύµβαση για ελάχιστο όριο ηµεροµισθίου, προειδοποιώντας ότι αν δεν συναινούσαν οι εργοδοτικές οργανώσεις, θα καθιέρωνε το µέτρο µε αναγκαστικό νόµο.
1938
Μετονομασία σε Σύνδεσμο Βιομηχάνων Μακεδονίας – Θράκης
Το Φεβρουάριο του 1937 διατυπώθηκε η πρόταση να µετονοµαστεί ο Σύνδεσµος σε Σύνδεσµο Βιοµηχάνων Βορείου Ελλάδος, ώστε να περιλαµβάνει τη Θεσσαλία και τη Θράκη. Τελικά, στη γενική συνέλευση της 6.4.1938 επήλθε τροποποίηση του τίτλου ως «Σύνδεσμος Βιομηχάνων Μακεδονίας και Θράκης». Επίσης, αυξήθηκε ο αριθμός των µελών του ∆ιοικητικού Συµβουλίου σε 25 και καθιερώθηκε η λειτουργία Διοικητικής Επιτροπής. Η Γενική Συνέλευση της 6ης Απριλίου 1938 ήταν η µαζικότερη που επρόκειτο να γίνει µέχρι το 1966, αφού συµµετείχαν 65 εταιρείες επί 98 ταµιακώς εντάξει. Αναλογικώς, µάλιστα, µε κριτήριο το ποσοστό των παρισταµένων επί των εγγεγραµµένων, υπήρξε η µαζικότερη συνέλευση στην ιστορία του ΣΒΜ.
1964
Ανασκόπηση μισού αιώνα και όνειρα για τον υπόλοιπο
Η συµπλήρωση της 50ετίας από την ίδρυση του ΣΒΜΘ, εορτάσθηκε µε την έκδοση του λευκώµατος «Σύνδεσµος Βιοµηχάνων Μακεδονίας – Θράκης 1914 – 1964» και µε τελετή που πραγµατοποιήθηκε στην αίθουσα του ΕΒΕΘ, στις 2 Ιουνίου 1964.
Η οµιλία του Κ. Χατζηδηµούλα ήταν η κεντρική και η πλέον εντυπωσιακή στην εκδήλωση. Σύµφωνα µε τον τύπο, είπε τα εξής.
«Εν αρχή ωµίλησεν ο πρόεδρος του Συνδέσµου Βιοµηχάνων Μακεδονίας – Θράκης κ. Κ. Χατζηδηµούλας, ο οποίος περιέγραψε την κατάστασιν της βιοµηχανίας της Μακεδονίας, ως ήτο αύτη κατά την απελευθέρωσιν. Ανεφέρθη εις την ίδρυσιν του πρώτου εργοστασίου εις Νάουσαν το 1875 και την κατ’ αποµίµησιν ίδρυσιν µέχρι του 1912 και συνεχίζων υπεγράµµισε τας υπηρεσίας τας οποίας προσέφερον οι Μακεδόνες βιοµήχανοι και ιδίως οι Ναουσαίοι εις τον ανταρτικόν αγώνα του 1903 – 8. Ο κ. Χατζηδηµούλας εχαρακτήρισεν ως περίοδον της µεγαλυτέρας προπολεµικής αναπτύξεως την περίοδον από το τέλος του πρώτου παγκοσµίου πολέµου µέχρι της ενάρξεως του δευτέρου, παρά τας δηµιουργηθείσας δυσµενείς συνθήκας, ως και τους συναλλαγµατικούς περιορισµούς λόγω της παγκοσµίου κρίσεως κατά το διάστηµα 1929 – 32. Περαιτέρω υπεγράµµισε την µετά την ανισοµερή εγκατάστασιν προσφύγων και των νέων τότε δηµιουργηθεισών εις την Ελλάδα δηµογραφικών και οικονοµικών συνθηκών, εµφάνισιν της τάσεως συγκεντρωτισµού εις το λεκανοπέδιον της Αττικής, η οποία επρόκειτο µεταπολεµικώς να αποτελέση την αιτίαν της µεγάλης τραγωδίας της επαρχιακής βιοµηχανίας. Ο πρόεδρος του Συνδέσµου Βιοµηχάνων εκάκισε τους συµµαχικούς συµβούλους, οι οποίοι αµέσως µετά τον Β΄παγκόσµιον πόλεµον εχαρακτήρισαν την Μακεδονίαν ως καθαρώς γεωργικήν και ηρνήθησαν να επιτρέψουν την δανειοδότησιν των ερειπωθέντων βιοµηχανιών αυτής. Κατόπιν ετόνισεν ότι κατά την τελευταίαν δεκαετίαν ο Σύνδεσµος Βιοµηχάνων απεδύθη εις σκληρόν αγώνα εναντίον του συγκεντρωτισµού, υπέρ της αποστροφής του ρεύµατος και γενικώς υπέρ της περιφερειακής αναπτύξεως. Τέλος, ανέφερεν ότι κατόπιν των δηµιουργηθεισών σήµερον συνθηκών, η Θεσσαλονίκη και η Πτολεµαΐς θα αποτελέσουν τους δύο πόλους της αναπτύξεως της Μακεδονίας, εκ της οποίας θα προέλθη και η µεγάλη βιοµηχανία και η αύξησις της κινήσεως του λιµένος».
1972
Η Βιοµηχανική Περιοχή Θεσσαλονίκης
Μετά από πολλούς κόπους και διαβήματα του Συνδέσμου, τον Αύγουστο του 1971 εκδόθηκε υπουργική απόφαση που καθόριζε τους όρους και τις προϋποθέσεις για την εγκατάσταση εργοστασίων στη βιομηχανική περιοχή. Τα εγκαίνια της έγιναν στις 17 Μαρτίου 1972. Περιελάµβανε 3.150 στρέµµατα, από τα οποία το 75% ήταν βιοµηχανικά γήπεδα και το 25% εγκαταστάσεις για την εξυπηρέτηση των βιοµηχανικών µονάδων. Το εσωτερικό οδικό δίκτυο της βιοµηχανικής περιοχής έφτανε τα 19 χιλιόµετρα.
Τράπεζα Μακεδονίας – Θράκης
Τον Σεπτέµβριο του 1977 ο Πρωθυπουργός παρείχε έγκριση για την ίδρυση της Τράπεζας Μακεδονίας – Θράκης µε έδρα τη Θεσσαλονίκη. Το αίτηµα, που υποστηρίχθηκε από τον Σύνδεσµο, εγκρίθηκε και τυπικώς από την Νοµισµατική Επιτροπή τον Νοέµβριο του ίδιου έτους. Επακολούθησε δηµόσια εγγραφή µετόχων, στην οποία υπερκαλύφθηκε το ονοµαστικό κεφάλαιο, από 9.000 ιδιώτες.
Με ικανοποίηση έγιναν δεκτές οι αποφάσεις του Υπουργού Συντονισµού Π. Παπαληγούρα, µε τις οποίες υπήχθησαν στις ευεργετικές διατάξεις του Νόµου 289/76 περί παροχής κινήτρων διά την ανάπτυξιν παραµεθορίων περιοχών βιοµηχανικές επενδύσεις σε ακριτικούς νοµούς της Θράκης.
Το καλοκαίρι του 1979 ορίστηκε το ∆ιοικητικό Συµβούλιο της Τράπεζας Μακεδονίας – Θράκης, µέλος του οποίου ήταν και ο Φ. Καζάζης (Προεδρος ΣΒΒΕ). «Ο βιοµηχανικός κόσµος της Βορείου Ελλάδος», δήλωσε ο τελευταίος, «χαιρετίζει µε ιδιαίτερη ικανοποίηση την υπογραφή του καταστατικού της Τραπέζης Μακεδονίας – Θράκης, για την ίδρυση της οποίας συνέβαλε αποφασιστικά και µε τη συµµετοχή του στην κάλυψη του µετοχικού κεφαλαίου και προηγουµένως µε τη συµβολή του στις διάφορες διαδικασίες και ενέργειες για την υιοθέτηση από την πολιτεία και την αναγνώριση της σκοπιµότητάς ιδρύσεώς της. Πράγµατι, η δηµιουργία της Τραπέζης αυτής αποτελεί την πρώτη ουσιαστική εφαρµογή οικονοµικής αποκεντρώσεως στην περιοχή µας και το γεγονός αυτό πρέπει ιδιαίτερα να τονισθεί γιατί αποτελεί παλαιό και επίµονο αίτηµα όλων των παραγόντων της Βορείου Ελλάδος».
1987
Ευρωπαϊκό Κέντρο Πληροφόρησης Επιχειρήσεων
Σε συνεργασία µε το ΕΒΕΘ, ο ΣΒΒΕ ανέλαβε τον Ιούνιο του 1987 να εκτελέσει ένα φιλόδοξο πρόγραµµα της ΕΟΚ, που αφορούσε την πληροφόρηση των µικροµεσαίων επιχειρήσεων σε θέµατα οικονοµικής νοµοθεσίας, χρηµατοδότησης, τεχνικών προδιαγραφών, εµπορικών συναλλαγών κ.λπ. Η πληροφόρηση αυτή προγραµµατίστηκε να παρέχεται από ειδικά γραφεία («θυρίδες»), ένα από τα οποία ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη και λειτούργησε στους χώρους του ΣΒΒΕ, µε βάση σύµβαση που υπέγραψε ο Σύνδεσµος µε την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Τα γραφεία στελεχώθηκαν µε εξειδικευµένους επιστήµονες και διέθεταν σύγχρονο εξοπλισµό πληροφορικής και τηλεπικοινωνίας.
Στη Θεσσαλονίκη το επιστηµονικό προσωπικό του Κέντρου αποτέλεσαν ο Γιάννης Σταύρου, που ανέλαβε την οργάνωση και διεύθυνση του Κέντρου και η Άννα Ντινίδου, ως υπεύθυνη πληροφόρησης. Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πληροφόρησης Επιχειρήσεων της Θεσσαλονίκης εγκαινιάστηκε στις 17 ∆εκεµβρίου 1987 από τον Υπουργό Β. Ελλάδος Στέλιο Παπαθεµελή και άρχισε να λειτουργεί στον έβδοµο όροφο του κτιρίου της πλατείας Μοριχόβου. Πρόεδρος της Επιτροπής του Κέντρου ορίστηκε ο αντιπρόεδρος του ΣΒΒΕ Μάρκος ∆ούφος. Εκτός από την πληροφόρηση όσων υπέβαλαν ερωτήµατα (το πρώτο δωδεκάµηνο ανήλθαν σε 1.456), το Κέντρο συµµετείχε σε εκδηλώσεις, µε ειδικές παρουσιάσεις. Τα στελέχη του παρουσίασαν το Κέντρο σε δηµόσιες οµιλίες σε επαγγελµατικούς οργανισµούς και φορείς. Ιδιαίτερη πρωτοβουλία του Κέντρου ήταν η δηµιουργία της τηλεοπτικής εκποµπής «Η Ευρώπη σήµερα», την οποία πρόβαλλε η ΕΤ3 κάθε Σάββατο.
Κέντρο Προώθησης Καινοτομίας ΠΡΑΞΗ
Επρόκειτο για πανελλαδικό δίκτυο, το οποίο συνέδεσε πανεπιστήµια και επιχειρήσεις προκειµένου να υποβάλλουν από κοινού προτάσεις για χρηµατοδότηση από τα ερευνητικά προγράµµατα της Κοινότητας. ∆ηµιουργήθηκαν κόµβοι σε εννέα πόλεις: Ξάνθη, Καβάλα, Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Λάρισα, Βόλος, Πάτρα, Αθήνα, Ηράκλειο. Ο κάθε κόµβος δηµιουργήθηκε σε συνεργασία µε τους κατά τόπους Βιοµηχανικούς Συνδέσµους, τα Εµπορικά και Βιοµηχανικά Επιµελητήρια και τα Τεχνολογικά Πάρκα και υποστηριζόταν από στελέχη τόσο του ερευνητικού όσο και του Βιοµηχανικού χώρου.
1996
Μελέτη για την ανάπτυξη της Θράκης
Στις 8.6.1996 παρουσιάστηκε στην Κοµοτηνή αναλυτική µελέτη για την ανάπτυξη της Θράκης, την πρωτοβουλία της οποίας είχε ο ΣΒΒΕ. Η µελέτη στόχευσε στη µετατροπή των µειονεκτηµάτων της περιοχής (αποµόνωση, ανοµοιογένεια πληθυσµού κ.λπ.) σε πλεονεκτήµατα. Μεταξύ των προτάσεών της ήταν η αναδιάρθρωση της παραγωγής, η υπόδειξη µέτρων ώστε η Θράκη να καταστεί «πλατφόρµα» ενδιαφεροµένων επενδυτών για τα Βαλκάνια και της Παρευξείνιας περιοχής. Περιελάµβανε ακόµη, µεταξύ άλλων, την κλαδική και τη χωρική εξειδίκευση των επενδυτικών κινήτρων, ενιαίο σχέδιο γεωγραφικών αναδιαρθρώσεων, καθώς και πρόταση για τη δηµιουργία Ελεύθερης Ζώνης εµπορίου και µεταποίησης. Συνοπτικά, η µελέτη στόχευε στην ανάδειξη της Θράκης σε τόπο προσέλκυσης διεθνών συνεργασιών µε προορισµό τις νέες αγορές.
1999
Εγνατία Ανάπτυξη: Ανταγωνιστικότητα και απασχόληση στο βορειοελλαδικό τόξο
Στις 7.6.1999 παρουσιάστηκε δηµοσίως, µε την παρουσία του Υπουργού Ανάπτυξης Ευάγγελου Βενιζέλου, το νέο στρατηγικό σχέδιο του ΣΒΒΕ για την ανάπτυξη της Ηπείρου, της Μακεδονίας και της Θράκης, µε τίτλο «Εγνατία Ανάπτυξη: Ανταγωνιστικότητα και απασχόληση στο βορειοελλαδικό τόξο». Η µελέτη απαντούσε στο κεντρικό ερώτηµα πώς θα ήταν δυνατή η συνεργασία ιδιωτικού και δηµόσιου τοµέα, προκειµένου να αξιοποιήσει τα συγκριτικά πλεονεκτήµατα του «Βορειοελλαδικού Τόξου», ώστε να εξασφαλίσει απασχόληση και ανταγωνιστικότητα για πολλά χρόνια. Ως βασικό συγκριτικό πλεονέκτηµα λήφθηκε η «διέλευση από τον βορειοελλαδικό χώρο των διευρωπαϊκών δικτύων». Οι Περιφέρειες Ηπείρου, ∆υτικής Μακεδονίας, Κεντρικής Μακεδονίας και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, συµφώνησαν να αναθέσουν στον ΣΒΒΕ την εκπόνηση µιας µελέτης, η οποία θα επέλεγε τις κοινές στρατηγικές παρεµβάσεις που θα έπρεπε να γίνουν στις τέσσερις αυτές περιφέρειες, για να επιτευχθούν οι στόχοι που προαναφέρθηκαν: ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη (συνεπώς: απασχόληση).
Η ανάλυση ανέδειξε πράγµατι τα κοινά χαρακτηριστικά και τις κοινές προοπτικές ανάπτυξης των τεσσάρων περιφερειών, µε καθοριστική παράµετρο την ολοκλήρωση του άξονα της Εγνατίας και τη διασύνδεσή του µε τα διευρωπαϊκά δίκτυα. Οι προτάσεις υποδείκνυαν παρεµβάσεις σε επτά τοµείς. Ο πρώτος τοµέας ήταν η εξασφάλιση τεχνικών υποδοµών για την ανταγωνιστικότητα. Ο δεύτερος, η υποστήριξη της µεταποίησης ως κύριας πηγής ανταγωνιστικότητας. Ο τρίτος, η ανάπτυξη της καινοτοµίας και ανθρώπινων πόρων. Ο τέταρτος, η προσαρµογή του πρωτογενούς τοµέα. Ο πέµπτος, η αξιοποίηση των τουριστικών πόρων. Ο έκτος, η ανάπτυξη σύγχρονου τοµέα υπηρεσιών, και, ο έβδοµος αφορούσε τη συνεργασία µε τις βαλκανικές χώρες. Σε αυτούς τους επτά τοµείς αντιστοιχήθηκαν 25 παρεµβάσεις, δηλαδή αφενός συγκεκριµένα έργα (όπως η υποστήριξη της µεθοριακής βιοµηχανίας) και αφετέρου αλλαγή του ισχύοντος θεσµικού πλαισίου. Βασική υπόθεση της µελέτης ήταν το γεγονός ότι η ισχυροποίηση του Βορειοελλαδικού Τόξου θα δηµιουργούσε µια ισχυρή «βάση εξόρµησης» από την Ελλάδα προς τις χώρες της Βαλκανικής και του Εύξεινου Πόντου.
2009
Απόκτηση του ∆ιεθνούς Προτύπου Κοινωνικής Ευθύνης SA 8000:2008
Ο ΣΒΒΕ είναι ο πρώτος εργοδοτικός συνδικαλιστικός φορέας, ο οποίος πιστοποιείται, τον Οκτώβριο του 2009, µε το παγκοσµίως αποδεκτό πρότυπο Social Accountability 8000:2008, δηλώνοντας τη δέσµευσή του στις αρχές της Κοινωνικής Ευθύνης.
Η απονοµή του Πιστοποιητικού Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης στο ΣΒΒΕ, πραγµατοποιήθηκε τη ∆ευτέρα 23 Μαΐου 2011, από τον Υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, στο πλαίσιο της Ετήσιας Τακτικής Γενικής Συνέλευσης των Μελών του ΣΒΒΕ.
2018
Αναγνώριση Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος ως ισότιμου κοινωνικού εταίρου και μετονομασία σε Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος – ΣΒΕ
Ο ΣΒΒΕ, με το άρθρο 41 του Νόμου 4554/18.07.2018, αναγνωρίζεται ως ισότιμος κοινωνικός εταίρος. Η αναγνώριση αυτή δημιουργεί την ανάγκη προσαρμογής των διατάξεων του Καταστατικού του Συνδέσμου στο νέο του ρόλο.
Στο πλαίσιο των παραπάνω και σε συνέχεια ομόφωνης απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου, πραγματοποιήθηκε Έκτακτη Γενική Συνέλευση, των Μελών του Συνδέσμου, την Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2019, στο ξενοδοχείο Hyatt Regency, στη Θεσσαλονίκη.
1914
Η υπογραφή του καταστατικού του Συνδέσμου Βιομηχανιών Μακεδονίας
Στις 15 Ιανουαρίου 1914 μια ομάδα βιομηχάνων της Θεσσαλονίκης, αποτελούμενη από τους Περικλή Χατζηλάζαρο, Αθανάσιο Μακρή, Γρηγόριο Λόγγο, Βασίλειο Τουρπάλη, Θεόδωρο Δάνου, Μιχαήλ Νούσια, Ηρακλή Χατζηδημούλα και Μωυσή Μορπούργο, συνεδριάζουν στα γραφεία της Υφαντουργικής Εταιρείας Ναούσης «Έρια» και αποφασίζουν την ίδρυση σωματείου, με σκοπό την ενίσχυση και την υποστήριξη των συμφερόντων της εγχώριας βιομηχανίας.
Στο πρακτικό, που υπέγραψαν οι ιδρυτές του «Συνδέσμου Βιομηχάνων Μακεδονίας», αναφέρονται τα εξής:
«….Οἱ ὑποφαινόμενοι ἐργοστασιάρχαι συνελθόντες σήμερον τῇ 15ῃ Ἰανουαρίου 1914 ἐν Θεσσαλονίκῃ τοῖς Γραφείοις τῆς Ὑφαντουργικῆς Ἑταιρείας Ναούσσης «Ἔρια», κατόπιν ἀνταλλαγῆς σκέψεων περί τῆς ἀπό κοινοῦ ἐνεργείας πρός ὑποστήριξιν τῆς ἐγχωρίου βιομηχανίας, ἀπεφασίσαμεν καί προέβημεν εἰς τήν ἵδρυσιν Σωματείου μέ ἔδραν τήν Θεσσαλονίκην, ὑπό τήν ἐπωνυμίαν «Σύνδεσμος Βιομηχάνων Μακεδονίας» τοῦ ὁποίου γενικός σκοπός ἔσται ἡ ἐνίσχυσις και ὑποστήριξις τῶν βιομηχανικῶν συμφερόντων τῆς ἐγχωρίου βιομηχανίας…»
Η τεχνική – επαγγελματική σχολή «Ευκλείδης»
Στις 5 Απριλίου 1936, με απόφαση της γενικής συνελεύσεως της «Παμμηχανικής Ενώσεως Δ. Πρ. Μηχανικών Β. Ελλάδος» ιδρύεται η τεχνική – επαγγελματική σχολή «ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ» με τη μορφή νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου. Η συμβολή αυτής της σχολής στην τεχνική μας εκπαίδευση είναι ευρύτατα γνωστή. Δεν είναι όμως γνωστά αυτά που διαδραματίζονται στα «παρασκήνια» της λειτουργίας της, στην οποία ουσιαστικό ρόλο διαδραμάτισε ο ΣΒΒΕ. Κυρίως με τη διαρκή χρηματοδοτική του συμπαράσταση. Τη χρηματοδοτική αυτή συμβολή του ΣΒΒΕ βρίσκουμε και στα πρακτικά των γενικών συνελεύσεων των μελών του Συνδέσμου. Επίσης, με τη συμμετοχή των εκπροσώπων του στο διοικητικό συμβούλιο της σχολής αυτής ο ΣΒΒΕ τη βοήθησε στην πραγματοποίηση της εκπαιδευτικής της αποστολής. Στις 30 Νοεμβρίου 1980, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της «Παμμηχανικής», ο «ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ» παραχωρήθηκε στο Ελληνικό Δημόσιο.
1948
Η Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης
Στη συγκεκριµένη περίοδο έγιναν δύο µεγάλα βήµατα για τη βιοµηχανική εκπαίδευση στη Βόρειο Ελλάδα. Το πρώτο ήταν η ίδρυση τµήµατος κλωστικής, υφαντικής και πλεκτικής στη Σχολή Ευκλείδη, µε απόφαση του υπουργού Εθνικής Οικονοµίας, µε εισφορά των βιοµηχανιών και συµµετοχή εκπροσώπου του Συνδέσµου στη Διοίκηση της Σχολής. Το δεύτερο βήµα ήταν η ίδρυση της Ανωτάτης Σχολής Βιοµηχανικών Σπουδών Θεσσαλονίκης, τριετούς φοιτήσεως, σκοπός της οποίας ήταν η παραγωγή διοικητικών στελεχών για τη βιοµηχανία. Στη Διοίκηση της σχολής τοποθετήθηκαν τρεις εκπρόσωποι του Συνδέσµου Βιοµηχάνων και δύο του ΕΒΕΘ. Αν και τις δαπάνες λειτουργίας ανέλαβαν ο Σύνδεσµος και οι άλλοι επαγγελµατικοί φορείς, δεν είχε γίνει κανένα βήµα για τη συγκρότηση της σχολής µέχρι το Μάρτιο του 1950.
1968
Μετονομασία σε Σύνδεσμο Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδος
Στη γενική συνέλευση της 3.7.1968 πραγματοποιήθηκε τροποποίηση του καταστατικού, η οποία ετοιµαζόταν από το 1966, και µεταξύ άλλων επήλθε και η µετονοµασία του ΣΒΜΘ σε Σύνδεσµο Βιοµηχάνων Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ). Υπενθυµίζεται ότι η πρώτη φορά που συζητήθηκε η µετονοµασία αυτή στο ∆ιοικητικό Συµβούλιο του Συνδέσµου ήταν το 1932.
1977
Μεταστέγαση ΣΒΒΕ στην Πλ. Μοριχόβου
Στις 8 Σεπτεµβρίου 1977 ο Σύνδεσµος µεταστεγάστηκε στην οδό Μοριχόβου 1, στον έκτο όροφο. Την επίβλεψη του χώρου πραγµατοποίησε ο αρχιτέκτονας Καθηγητής Γ. Κονταξάκης.
1983
Μετονομασία σε Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος
Αλλάζει ο τίτλος του Συνδέσμου και γίνεται «Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος»
Στη γενική συνέλευση της 30.3.1983 αποφασίστηκε η αλλαγή της ονοµασίας του Συνδέσµου σε Σύνδεσµο Βιοµηχανιών Βορείου Ελλάδος, εκφράζοντας την αντίληψη για τη συλλογικότητα των βιοµηχανικών επιχειρήσεων που αποτελούσαν τον Σύνδεσµο. Εδώ και πολλά χρόνια, δεν ήταν πλέον οργάνωση ιδιοκτητών, αλλά φορέας οργανωµένων εταιρειών, στις οποίες η εσωτερική συνοχή συνεργασία αποτελούσαν βασικά στοιχεία της λειτουργίας τους. Η αλλαγή αυτή τη ονοµασίας υπήρξε η µοναδική που δεν αφορούσε τη γεωγραφική του ταυτότητα, αλλά την ταυτότητα των ίδιων των µελών του.
1991
Κέντρο Επιχειρηµατικής και Πολιτιστικής Ανάπτυξης (ΚΕΠΑ)
Ένας σηµαντικός ενδιάµεσος φορέας για τη Βόρειο Ελλάδα ήταν το Κέντρο Επιχειρηµατικής και Πολιτιστικής Ανάπτυξης (ΚΕΠΑ). Την ίδρυσή του, υπό µορφή κοινοπραξίας, ανήγγειλαν στις 11 Μαρτίου 1991 οι Πρόεδροι του Συνδέσµου Βιοµηχανιών Βορείου Ελλάδος, Β. Πανούτσος και του Συνδέσµου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος Β. Κουρτέσης. Όπως ανέφερε ο εκ των πρωτεργατών του εγχειρήµατος, αντιπρόεδρος του ΣΒΒΕ Ν. Ευθυµιάδης, σκοπός της κοινοπραξίας ήταν η υποβοήθηση εκσυγχρονισµού των µεταποιητικών βιοµηχανικών και βιοτεχνικών επιχειρήσεων, των επιχειρήσεων εξαγωγών και άλλων παρεµφερών, η αξιοποίηση της υποδοµής τους, η συνεργασία µεταξύ τους και µε αντίστοιχες επιχειρήσεις των χωρών της ΕΟΚ, η ανάληψη και εξυπηρέτηση του προγράµµατος της ΕΟΚ «για την παροχή υπηρεσιών προς τις µικροµεσαίες Μεταποιητικές Επιχειρήσεις», και η ανάληψη προγραµµάτων άλλων διεθνών οργανισµών.
1994
Στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης Μακεδονίας-Θράκης
Την εκπόνηση του στρατηγικού σχεδίου, που απαίτησε οκτώ µήνες (1993-1994), ακολούθησε σειρά συναντήσεων µε τον Υπουργό Μακεδονίας-Θράκης, Κωνσταντίνο Τριαρίδη (1937-2012), και τους περιφερειάρχες των τριών περιφερειών της περιοχής, προκειµένου το στρατηγικό σχέδιο να συνδεθεί µε το περιφερειακό πρόγραµµά της. Αντίστοιχες επαφές έγιναν σε κυβερνητικό επίπεδο, προκειµένου να επιτευχθεί ένας άλλος στόχος του στρατηγικού σχεδίου, που ήταν η αναµόρφωση του αναπτυξιακού νόµου 1892/90. Για το σκοπό αυτό έπρεπε να γίνει κοινή συνείδηση ότι στην κατανοµή των πόρων του δεύτερου κοινοτικού πλαισίου θα έπρεπε να επικρατήσει το κριτήριο της περιφερειακής και της βαλκανικής διάστασης. Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος του ΣΒΒΕ Ν. Ευθυµιάδης πήγε στις Βρυξέλλες και παρουσίασε τις προτάσεις του στρατηγικού σχεδίου στην αρµόδια Γενική ∆ιεύθυνση της ΕΟΚ, καθώς και σε άλλους αρµόδιους λειτουργούς. Η προσπάθεια αυτή του ΣΒΒΕ στέφθηκε από επιτυχία, αφού ανέδειξε για πρώτη φορά ειδικά µέτρα για τη Βόρειο Ελλάδα, αλλά και ανάληψη έργων επιχειρησιακής υποδοµής από ιδιωτικούς φορείς, µε χρηµατοδότηση από την Κοινότητα.
1997
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στον ΣΒΒΕ
Κορυφαία ιστορική στιγµή για τον Σύνδεσµο αποτέλεσε η παρουσία του Jacques Santer στη Γενική Συνέλευση της 9ης Μαΐου 1997, που ας σηµειωθεί ήταν η 47η επέτειος της διακήρυξης Schuman, αφετηρίας της ευρωπαϊκής κοινής αγοράς. Παρόντες στη Γενική Συνέλευση ήταν επίσης ο Αρχηγός της Αξιωµατικής Αντιπολίτευσης Κώστας Καραµανλής, ο κοινοτικός επίτροπος Χρήστος Παπουτσής, ο Υπουργός Πολιτισµού Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης Φίλιππος Πετσάλνικος και ο Υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννος Κρανιδιώτης (1947-1999).
2001
Συνεργασία µε το Institute for Management Development (IMD) της Λωζάνης, Ελβετία
Ο ΣΒΒΕ έχοντας αναπτύξει ιδιαίτερη δραστηριότητα και υποδοµή υποστήριξης, παραγωγής θέσεων και παρεµβάσεων στο µείζον θέµα της ανταγωνιστικότητας, προχώρησε στη σύναψη συνεργασίας µε το International Institute for Management Development (IMD) ώστε να αποτελεί τον επίσηµο εθνικό εκπρόσωπο για την κατάρτιση της Ετήσιας Παγκόσµιας Επετηρίδας για την Ανταγωνιστικότητα (World Competitiveness Yearbook).
Η συµφωνία του ΣΒΒΕ µε το IMD υπεγράφη το Νοέµβριο του 2001.
2010
Όταν οι επιχειρήσεις γίνονται πολίτες
Το 2010, ο Σύνδεσµος Βιοµηχανιών Βορείου Ελλάδος ανέλαβε την πρωτοβουλία ίδρυσης του ∆ικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αρωγής προκειµένου να κάνει πράξη την ευαισθησία της επιχειρηµατικής κοινότητας στα προβλήµατα που δηµιούργησε η βαθιά οικονοµική κρίση.
Στόχος και όραµα του ∆ικτύου είναι να λειτουργήσει ως γέφυρα επικοινωνίας µεταξύ επιχειρήσεων και κοινωνίας για την υποστήριξη των καθηµερινών αναγκών των συνανθρώπων µας και ειδικά των παιδιών, στο πλαίσιο των αρχών της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης. Η επίτευξη του στόχου υλοποιείται µε την προσφορά σε υλικά αγαθά ή / και υπηρεσίες, ανάλογα µε τις ανάγκες των φορέων υποστήριξης και των δυνατοτήτων των επιχειρήσεων.
Η δράση του ∆ικτύου και η ιδέα υλοποίησής του σύντοµα αγκαλιάστηκε από τους σηµαντικότερους επιχειρηµατικούς φορείς της Θεσσαλονίκης, το Εµπορικό και Βιοµηχανικό Επιµελητήριο Θεσσαλονίκης, το Βιοτεχνικό Επιµελητήριο Θεσσαλονίκης, το Επαγγελµατικό Επιµελητήριο Θεσσαλονίκης, το Σύνδεσµο Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος και τον Εµπορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης. Η επιχειρηµατική κοινότητα από το 2012 υποστηρίζει ιδρύµατα και φορείς, δίνοντας ιδιαίτερη έµφαση στην ενίσχυση των συσσιτίων.
Στην επίσηµη πρώτη παρουσίαση του ∆ικτύου, στις 2 Φεβρουαρίου 2013, συµµετείχε ο Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας, ενώ, την επόµενη χρονιά ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, ∆υρραχίου και πάσης Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιος µίλησε σε ειδική εκδήλωση στην οποία συµµετείχαν εκπρόσωποι της επιχειρηµατικής κοινότητας και των φορέων υποστήριξης.
2020
Μετεγκατάσταση του ΣΒΕ στα Παλαιά Σφαγεία
Το παλαιό κτίριο κρεοσκοπικού ελέγχου το οποίο έχει ανεγερθεί το 1964 στον χώρο των πρώην Δημοτικών Σφαγείων, παραχωρήθηκε από τον Δήμο Θεσσαλονίκης στον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Ελλάδος (ΣΒΕ) το οποίο ανακαινίστηκε και από τον Μάρτιο του 2020 στεγάζει πλέον τις υπηρεσίες του.
Διατελέσαντες Πρόεδροι
Αθανάσιος Σαββάκης
2013 – 2022
Νίκος Πέντζος
2009 – 2013
Γεώργιος Μυλωνάς
2005 – 2009
Δημήτρης Συμεωνίδης
2001 – 2005
Βασίλειος Τακάς
1997 – 2001
Νίκος Ευθυμιάδης
1993 – 1997
Βασίλειος Πανούτσος
1989 – 1993
Αλέξανδρος Μπακατσέλος
1985 – 1989
Παντελής Κωνσταντινίδης
1981 – 1985
Φιλώτας Καζάζης
1977 – 1981
Βύρων Αντωνιάδης
1973 – 1977
Κωνσταντίνος Λαδάς
1966 – 1973
Αναστάσιος Μιχαηλίδης
1966 – 1966
Κωνσταντίνος Χατζηδημούλας
1958 – 1966
Δημήτριος Χατζόπουλος
1948 – 1958
Κύρος Κύρτσης
1946 – 1948
Κωνσταντίνος Σαράτσης
1943 – 1946
Δημήτριος Χατζόπουλος
1940 – 1942
Γεώργιος Λούλης
1936 – 1940
Δημήτριος Χατζόπουλος
1934 – 1936
Κύρος Κύρτσης
1928 – 1934
Κωνσταντίνος Λαμνίδης
1924 – 1928
Ηρακλής Χατζηδημούλας
1920 – 1924
Ζόζεφ Μισραχή
1918 – 1920
Κλέων Χατζηλάζαρος
1916 – 1917
Περικλής Χατζηλάζαρος
1915 – 1916